بلاستومیکوز (Blastomycosis)
بلاستومیکوز عبارت است از یک بیماری عفونی قارچی که در ریه‌ها پدیدار می‌شود. گاهی از راه خون به سایر نقاط بدن، به خصوص پوست، گسترش می‌یابد. بلاستومیکوز مستقیماً از انسان به انسان انتقال پیدا نمی‌کند، اما امکان دارد از راه گاز گرفتن سگ‌های بیمار انتقال یابد. عفونت می‌تواند در ریه‌ها، دهان، پوست و بافت‌های زیر پوستی، پروستات، و اپیدیدم گسترش پیدا کند.
دلایل:
عفونت با قارچ بلاستومیسِس درماتیتیدیس ، که در چوب و خاک پیدا می‌شود. امکان دارد ارتباطی باخانه سگ‌های آبی وجود داشته باشد. ضایعات پوستی عمدتاً در باغبانان یا کشاورزان رخ می‌دهد، اما منشأ اصلی این قارچ در طبیعت هنوز مشخص نشده است.
عوامل تشدید کننده بیماری
- باغبانی و کشاورزی
- دیابت شیرین
- مصرف داروهای سرکوب‌کننده ایمنی
مراقبت:
درمان با داروهای ضد قارچ. در صورت لزوم، سایر اقدامات حمایتی انجام می‌پذیرد.
- بیمار معمولاً در بیمارستان بستری می‌شود و درمان در آنجا آغاز می‌شود.
- استفاده از گرما شاید درد مفصلی را تخفیف دهد.
- بیمار باید روزانه وزن شود و مقادیر آن در یک برگه ثبت گردد. در صورت کاهش وزن بدون توجیه، باید به گسترش یافتن عفونت مشکوک شد.
- بیمار حتماً باید به قرارهای ملاقاتی که جهت پیگیری وضع وی ترتیب داده می‌شود پایبند باشد. بررسی اینکه آیا درمان اثربخش بوده است یا خیر، و نیز بررسی وجود اثرات جانبی داروها اهمیت زیادی دارند.
علائم:
- علایم ممکن است به آهستگی آغاز شوند، یا برعکس عفونت ممکن است خیلی ناگهانی خود را نشان دهد.
- سرفه، که امکان دارد خشک و بدون خلط، یا خلط‌دار باشد.
- درد قفسه سینه
- لرز، تب، و عرق‌ریزش فراوان
- تنگی نفس
- خستگی، بی‌اشتهایی
- ضایعات پوستی یا آبسه، در صورت درگیری پوست
گسترش به سایر نقاط بدن، که باعث بیماری جدی و احیاناً مرگ می‌شود. در اثر گسترش عفونت امکان دارد علایم زیر ظاهر شوند:
- درد در استخوان‌های دراز
- ضایعات پوستی که اول به صورت جوش‌های کوچک غیرچرکی یا چرکی در نواحی باز بدن پدیدار می‌شوند. این جوش‌ها به آهستگی گسترش می‌یابند. با گذشت زمان، ضایعات تبدیل به زخم‌های دلمه بسته می‌شوند که حاشیه آنها فرو رفته و رنگ بنفش رو به قرمز است.
- تورم کیسه بیضه و ظاهر شدن برجستگی‌های دردناک و حساس به لمس روی آن