اطلاعات بيماري

کاردیومیوپاتی (Cardiomyopathy)

کاردیومیوپاتی وضعیتی است که در آن عضله قلب غیر طبیعی است. انواع اصلی کاردیومیوپاتی شامل اتساعی، هیپرتروفیک و محدودکننده است. کاردیومیوپاتی باعث می شود قلب به سختی خون را پمپاژ کرده و به بقیه اعضاء بدن برساند. کاردیومیوپاتی می تواند منجر به نارسایی قلبی گردد.
کاردیومیوپاتی قابلیت درمان دارد. نوع درمان به نوع کاردیومیوپاتی و شدت آن بستگی دارد. درمان های موجود شامل داروها، ایمپلنت گذاری در قلب و در موارد شدید پیوند قلب می باشد.

دلایل:

اغلب علت کاردیومیوپاتی نامشخص است. در برخی افراد، با اینحال، پزشکان قادرند برخی عوامل موثر در بروز بیماری را مشخص کنند. علل ممکن کاردیومیوپاتی شامل موارد زیر است:

بیماری های ژنتیکی
داشتن فشار خون بالا به مدت طولانی
آسیب بافت قلب ناشی از حمله قلبی پیشین
ضربان قلب سریع مزمن
مشکلات دریچه قلب
اختلالات متابولیک مثل چاقی، بیماری تیروئید یا دیابت
کمبودهای غذایی ویتامین ها یا مواد معدنی ضروری، مثل تیامین (ویتامین B1)
عوارض بارداری
نوشیدن الکل
مصرف کوکائین، آمفتامین ها یا استروئیدهای آنابولیک
استفاده از برخی داروهای شیمی درمانی و پرتو درمانی در سرطان
عفونتهای خاص که ممکن است قلب را آسیب رسانده و کاردیومیوپاتی را بدتر کند
تجمع آهن در عضله قلب (هموکروماتوزیس)
بیماری سارکوئیدوز
آمیلوئیدوزیس
اختلال بافت همبند

انواع کاردیومیوپاتی

کاردیومیوپاتی اتساعی Dilated cardiomyopathy
کاردیومیوپاتی هیپرتروفیک Hypertrophic cardiomyopathy
آریتمی دیسپلازی بطن راست Arrhythmogenic right ventricular dysplasia

مراقبت:

هدف کلی درمان در کاردیومیوپاتی مدیریت علائم، پیشگیری از بدتر شدن بیماری و کاهش خطر عوارض است. گزینه های درمان به نوع کاردیومیوپاتی بستگی دارد.

کاردیومیوپاتی اتساعی

دارودرمانی: داروها به منظور بهبود پمپاژ و عملکرد قلب، بهبود جریان خون، کاهش سرعت ضربان قلب، خارج کردن مایع اضافه از بدن یا جلوگیری از تشکیل لخته خون تجویز می شوند.
کار گذاشتن دفیبریلاتور: اگر مشکلات ضربان قلب در بیمار جدی باشد، پزشک برای وی دفیبریلاتور داخلی قلب یا ICD کار می گذارد. این دستگاه قلب را مانیتور کرده و در مواقع لزوم شوک الکتریکی به قلب وارد می کند تا ضربان های نامنظم قلب کنترل شود.

کاردیومیوپاتی هیپرتروفیک

دارودرمانی: داروها جهت شل کردن عضله قلب، آرام کردن عمل پمپاژ و تثبیت ضربان آن تجویز می شود.
کار گذاشتن دفیبریلاتور
عمل جراحی میومکتومی سپتوم
ابلیشن سپتوم

کاردیومیوپاتی محدود

درمان در این حالت بر بهبود علائم متمرکز است. پزشک به بیمار توصیه می کند توجه بیشتری به مصرف نمک و آب داشته و مراقب وزن خود باشد. اگر بیمار مشکل نگهداری آب و نمک داشته باشد ممکن است داروهای دیورتیک برایش تجویز شود. داروهای کاهنده فشار خون یا کنترل ضربان نامنظم قلب نیز گاه تجویز می شود.
چنانچه علت کاردیومیوپاتی محدود کننده مشخص شد درمان ها شامل درمان بیماری زمینه ای نیز می شود مثل آمیلوئیدوز.

آریتمی دیسپلازی بطن راست

کار گذاشتن دفیبریلاتور (ICD)
دارودرمانی: درصورتیکه کاشت ICD حال بیمار را بهتر نکند پزشک برای تنظیم ضربان قلب، دارو نیز تجویز می کند.
رادیوفرکانسی ابلیشن

دستگاه کمکی بطن (Ventricular Assist Devices-VAD)

یک پمپ مکانیکی است که می‌تواند برای افراد با قلب بیمار، نقش قلب را در پمپاژ خون به دیگر نواحی بدن ایفا کند. این دستگاه خون را از دهلیزها گرفته و خونرسانی به بدن و ارگان‌های حیاتی را انجام می‌دهد. بیمارانی که از نارسایی یک یا هر دو بطن رنج می‌برند می‌توانند از VAD استفاده کنند (بطن‌ها محفظه‌های پایینی قلب هستند).

و در آخر چنانچه هیچیک از روش های درمانی گفته شده باعث بهبود عملکرد قلب نگردد، پیوند قلب تنها گزینه درمانی باقیمانده خواهد بود.

علائم:

در مراحل اولیه، مبتلایان به کاردیومیوپاتی هیچ علامتی ندارند. اما با پیشرفت بیماری، علائم خود را نشان می دهند. علائم شامل موارد زیر است:

تنگی نفس در نتیجه فعالیت یا حتی در استراحت
تورم ران ها، مچ پا و پا
نفخ شکم به دلیل تجمع مایعات
سرفه در نتیجه دراز کشیدن
خستگی
ضربان قلب نامنظم
درد قفسه سینه
سرگیجه، سبکی سر و غش

مهم نیست کاردیومیوپاتی شما چه نوعی باشد، درصورت عدم درمان علائم بدتر خواهد شد. در افراد خاص، بدتر شدن بیماری سریع تر اتفاق می افتد در حالیکه در بقیه ممکن است مدت زیادی از شروع بیماری گذشته و شرایط بدتر نشده باشد.