پارگی لابروم در مفصل ران (Hip Labral Tear)

پارگی لابروم در مفصل ران از علل شایع درد در ناحیه ران یا کشاله ران است. لابروم بافتی شبیه به لاستیک (فیبروکارتیلاژ) است که دور تا دور لبه حفره استابولوم می چسبد و سر استخوان ران را در داخل حفره استابولوم نگه می دارد. وقتی این غضروف پاره شود به آن پارگی لابروم می گویند. حفره استابولوم سر استخوان ران را در درون خود جای داده و این دو با هم مفصل ران را تشکیل میدهند.
لابروم علاوه بر اینکه موجب نرمی حرکت مفصل ران می شود، مانند یک واشر یا محکم کننده لاستیکی عمل می کند و بخش گرد سر استخوان ران را در حفره مفصل محکم نگه می دارد.
ورزشکارانی که ورزش هایی مانند هاکی روی یخ، فوتبال، باله و گلف انجام می دهند، بیشتر در معرض پارگی لابروم مفصل ران هستند. آسیب ها، افزایش سن و ناهنجاری های ساختاری ران نیز می تواند به این عارضه منجر شود.

تصویر

 

تشخیص:

در حین معاینات فیزیکی پزشک پا را تکان می دهد. مخصوصا مفصل ران را در وضعیت های مختلف قرار می دهد تا درد را بررسی نماید و دامنه حرکت ران را مورد ارزیابی قرار دهد. حتی ممکن است از فرد بخواهد راه برود.

عکسبرداری

این عارضه به ندرت به تنهایی رخ می دهد و در اکثر موارد، دیگر اعضای مرتبط با مفصل ران نیز دچار صدماتی می شوند. عکسبرداری اشعه ایکس روشی عالی برای مشاهده استخوان هاست. با این روش می توان شکستگی ها و ناهنجاری های ساختاری را مورد بررسی قرار داد.
عکس های ام آر آی نیز می توانند تصاویر دقیقی از بافت های نرم ران ارائه نمایند. ممکن است برای تشخیص بهتر وجود یا عدم وجود پارگی لابروم، مواد حاجب به داخل فضای مفصل ران تزریق کنند.

تزریق مواد بی حسی

درد ران ممکن است بر اثر مشکلاتی داخل مفصل یا خارج از مفصل باشد. ممکن است پزشک داروی بی حسی در فضای مفصلی تزریق کند. اگر درد تسکین پیدا کرد مشخص می شود که مشکل مربوط به داخل مفصل ران است.

دلایل:

پارگی لابروم در مفصل ران می تواند به دلایل زیر باشد:
  • ضربه: جراحت یا دررفتگی مفصل ران، که می تواند در اثر تصادف یا ورزش های تماسی مثل فوتبال و هاکی رخ دهد.
  • ناهنجاری های ساختاری: برخی افراد با اختلالات ران به دنیا می آیند که ممکن است منجر به ساییدگی مفصل ران و نهایتا پارگی لابروم شود.
  • حرکات تکراری: فعالیت های بدنی ورزشی و غیر ورزشی (مثل چرخش یا پیچش ناگهانی که در فوتبال و گلف رایج است) می تواند موجب مشکلاتی شود که نهایتا به پارگی لابروم منجر خواهد شد.

عوارض                         

این عارضه می تواند زمینه ای برای بروز آرتروز در این مفصل خاص شود.

مراقبت:

روش های درمانی با توجه به شدت علائم انتخاب می شوند. برخی افراد ظرف چند هفته با درمان های محافظتی بهبود می یابند، در حالی که ممکن است برخی نیاز به عمل جراحی آرتروسکوپی پیدا کنند تا بخش پاره شده لابروم ترمیم شده و یا خارج شود.

دارو

داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی مثل ایبوپروفن و سدیم ناپروکسن می توانند درد و التهاب را کاهش دهند. همچنین ممکن است با تزریق کورتیکو استروئید داخل مفصل درد موقتا تسکین پیدا کند.

درمان های غیر جراحی

یک فیزیوتراپیست می تواند ورزش هایی به شما آموزش دهد تا دامنه حرکتی ران، قدرت و ثبات آن را افزایش دهید. علاوه بر این او می تواند حرکاتی که به مفصل ران فشار وارد می کند را بررسی نموده و شما را در جهت کاهش این فشار ها یاری کند.

اعمال جراحی و عمل های دیگر

اگر درمان های محافظتی علائم را کاهش ندهند، پزشک ممکن است عمل آرتروسکوپی را تجویز نماید. در این عمل یک دوربین فیبر نوری و وسایل جراحی از طریق برش کوچکی روی پوست به داخل برده می شوند.
با توجه به علت و وسعت پارگی، جراح ممکن است بخش پاره شده لابروم را خارج کرده یا از طریق دوختن ترمیم نماید.

پیشگیری

پارگی لابروم در مفصل ران اغلب در ورزش اتفاق می افتد. اگر ورزشی می کنید که فشار زیادی روی ران ها می آورد با ورزش های انعطافی و قدرتی، ماهیچه های اطراف ران را نیز تقویت نمایید. زمانی که پاها در انتهایی ترین محدوده حرکت ران ها قرار دارند، از قرار دادن وزن بدن روی ران ها پرهیز نمایید.

علائم:

بسیاری از پارگی های لابروم در مفصل ران علامت و نشانه خاصی ندارند. البته گاهی اوقات ممکن است فرد یک یا چند مورد از موارد زیر را تجربه کند:
  • احساس قفل شدن، صدا دادن یا گرفتگی مفصل ران
  • درد در ناحیه ران یا کشاله ران
  • سفتی یا محدود شدن دامنه حرکت مفصل ران
 

چه وقت به پزشک مراجعه کنیم؟

اگر ظرف شش هفته علائم وخیم تر شد یا بهبود نیافت به پزشک مراجعه کنید.