کیست مویی - کیست پیلونیدال (Pilonidal Cyst)
کیست مویی یا کیست پیلونیدال کیسه ای غیر عادی در پوست است که معمولا محتوی مو و بقایای پوست می باشد. اکثر اوقات کیست پیلونیدال نزدیک دنبالچه و بالای شکاف باسن ایجاد می شود.
این کیست معمولا زمانی ایجاد می شود که نوک مو پوست را سوراخ کرده و در آن جا می گیرد. اگر این کیست عفونی شود، آبسه ای که در نتیجه آن پدید می آید بسیار دردناک است. می توان کیست را با یک برش کوچک تخلیه کرد و یا از طریق عمل جراحی خارج کرد.
کیست پیلونیدال بیشتر در مردان جوان تشکیل می شود و به عود مجدد تمایل دارد. کسانی که مدت طولانی می نشینند مثل رانندگان کامیون در خطر بالای توسعه این کیست قرار دارند.
این کیست معمولا زمانی ایجاد می شود که نوک مو پوست را سوراخ کرده و در آن جا می گیرد. اگر این کیست عفونی شود، آبسه ای که در نتیجه آن پدید می آید بسیار دردناک است. می توان کیست را با یک برش کوچک تخلیه کرد و یا از طریق عمل جراحی خارج کرد.
کیست پیلونیدال بیشتر در مردان جوان تشکیل می شود و به عود مجدد تمایل دارد. کسانی که مدت طولانی می نشینند مثل رانندگان کامیون در خطر بالای توسعه این کیست قرار دارند.
دلایل:
علت دقیق کیست پیلونیدال مشخص نیست. اما به نظر می رسد اکثر کیست های پیلونیدال در اثر وجود مو های آزادی است که در پوست فرو می روند. فشار و اصطکاک (سایش پوست روی پوست، لباس های تنگ، دوچرخه سواری، نشستن های طولانی و عوامل شبیه به این ها) باعث نفوذ مو به درون پوست می شود. در پاسخ به این وضعیت، بدن موی وارد شده به پوست را یک شیئ خارجی در نظر می گیرد و در اطراف آن یک کیست ایجاد می کند.
این توضیح را می توان برای کیست های نادری که در قسمت های دیگری به جز دنبالچه ایجاد می شوند، نیز قابل قبول دانست. به عنوان مثال آرایشگران، آرایش دهنده های موی حیوانات و پشم چین ها چنین کیست هایی در میان انگشتان خود دارند.
این توضیح را می توان برای کیست های نادری که در قسمت های دیگری به جز دنبالچه ایجاد می شوند، نیز قابل قبول دانست. به عنوان مثال آرایشگران، آرایش دهنده های موی حیوانات و پشم چین ها چنین کیست هایی در میان انگشتان خود دارند.
عوامل خطر ساز
برخی از عوامل شما را برای ابتلا به کیست پیلونیدال مستعد تر می کند، به عنوان مثال:
- مرد بودن
- جوان بودن (کیست پیلونیدال در افرادی که در دهه 20 زندگی خود هستند شایع تر است)
- چاقی
- سبک زندگی غیر فعال
- شغلی که مستلزم نشستن های طولانی است
- وجود موهای زائد
- موهای زبر و درشت
مراقبت:
اولین درمان کیست پیلونیدال عفونی، عمل جراحی است که می تواند در مطب پزشک انجام شود. پس از بی حس کردن ناحیه مورد نظر با تزریق، پزشک برش کوچکی روی کیست می دهد تا آن را تخلیه کند. اگر کیست عود کرد، که معمولا این اتفاق می افتد، فرد نیاز به جراحی گسترده تری دارد که درآن پزشک کیست را کاملا خارج می کند.
پزشک بعد از جراحی دو گزینه برای انتخاب دارد:
- باز گذاشتن روی زخم: در این روش، زخم اغلب باز گذاشته شده و با باند روی آن پوشانده می شود تا از درون بهبود پیدا کند. در این روش بهبودی طولانی تر است اما معمولا خطر عود عفونت کیست پیلونیدال کمتر است.
- بخیه زدن زخم: در این روش زمان بهبود کوتاه تر است اما امکان عود آن بسیار بیشتر است. بعضی از جراحان یک طرف شکاف باسن برشی ایجاد می کنند. بهبود زخم در این منطقه بسیار دشوار است.
مراقبت از زخم پس از جراحی، از اهمیت ویژه ای برخوردار است. پزشک و پرستاران دستور العمل دقیقی به شما می دهند که چگونه پانسمان را عوض کنید، از یک فرایند بهبود عادی چه انتظاراتی داشته باشید و چه وقت با پزشک تماس بگیرید. همچنین می بایست موهای اطراف ناحیه تحت عمل را بتراشید تا از داخل شدن موها به زخم جلوگیری نمایید.
پیشگیری
برای پیشگیری از کیست پیلونیدال:
- ناحیه مورد نظر را تمیز نگه دارید
- در صورت نیاز وزنتان را کاهش دهید
- از نشستن های طولانی پرهیز کنید
- اگر در گذشته دچار این عارضه بوده اید، بهتر است مو های ناحیه مورد نظر را تراشیده و یا از مو بر استفاده کنید تا احتمال عود را کاهش دهید.
علائم:
وقتی که کیست پیلونیدال عفونی می شود، تبدیل به یک توده متورم می شود (آبسه). علائم و نشانه های کیست پیلونیدال عفونی به قرار زیر است:
- درد
- قرمز شدن پوست
- ترشح چرک و خون از قسمت باز کیست روی پوست
- انتشار بوی بد در صورت تخلیه چرک
چه وقت به پزشک مراجعه کنیم
اگر هر علامت و نشانه ای از کیست پیلونیدال را مشاهده کردید به پزشک مراجعه کنید. او می تواند با معاینه ضایعه پوستی، عارضه را تشخیص دهد.
عوارض
اگر کیست پیلونیدال عفونی مزمن به درستی درمان نشود، ممکن است اندکی احتمال ابتلا به نوعی از سرطان پوست به نام سرطان سلول های فلسی را افزایش دهید.