نارسایی قلبی (Heart failure)

نارسایی قلبی که گاه بعنوان نارسایی احتقانی قلب شناخته می شود، زمانی اتفاق می افتد که ماهیچه قلب آنچنان که باید خون را به خوبی پمپ نمی کند. بیماریهای خاص مثل تنگی عروق قلب (بیماری عروق کرونر) یا فشار خون بالا به تدریج باعث ضعیف یا سفت شدن قلب و ناتوانی آن در پر و خالی شدن کارآمد از خون می گردد.
درمان های موجود ممکن است نتوانند بیماری های منجر به نارسایی قلبی را درمان کنند اما قادرند علائم نارسایی قلبی را تسکین داده و عمر بیمار را افزایش دهند. تغییرات سبک زندگی مثل ورزش، کاهش نمک در رژیم غذایی، مدیریت استرس و از دست دادن وزن به بهبود کیفیت زندگی شما کمک می کند.
یکی از راه های پیشگیری از نارسایی قلبی کنترل بیماریهایی است که باعث نارسایی قلبی می گردد مثل بیماری عروق کرونر، فشار خون بالا، دیابت یا چاقی.

دلایل:

نارسایی قلبی اغلب زمانی اتفاق می افتد که سایر بیماریها باعث ضعیف شدن قلب می شوند. با اینحال، قلب نیاز نیست ضعیف شود تا دچار نارسایی گردد. نارسایی قلبی در اثر سفت و سخت شدن عضله قلب نیز ایجاد می شود.
در نارسایی قلبی، حفره های اصلی پمپاژ خون (بطن ها) ممکن است سفت شوند و نتوانند بین ضربان ها به درستی پر شوند. در برخی موارد نارسایی قلبی، عضله قلب ممکن است آسیب دیده و ضعیف شود و بطن ها به سمت نقطه ای که قلب نمی تواند خون را بطور موثر در سرتاسر بدن پمپ کند، کشیده شوند (گشاد شدن). با گذشت زمان، قلب دیگر قادر نخواهد بود به وظیفه خود که پمپاژ موثر خون به تمام نقاط بدن است، به خوبی عمل کند.
نارسایی احتقانی به معنی تجمع مایعات در بدن به علت کاهش توانایی پمپاژ خون توسط قلب است.
سیستم گردش خون قلب شامل گردش خون ریوی و عمومی میباشد. ابتدا خون فاقد اکسیژن از وریدها وارد دهلیز راست قلب شده وسپس به بطن چپ وارد و از آنجا به سمت ششها پمپ میگردد. خون اکسیژن دار از ششها وارد دهلیز چپ شده و سپس وارد بطن چپ میگردد. سپس خون اکسیژن دار از بطن چپ به شریانهای بدن پمپ میگردد.در نارسایی احتقانی قلب بطن ها بطور کامل تخلیه نمیشوند که این امر باعث افزایش فشار در دهلیزها و وریدهای مجاور میگردد. این خون تجمع یافته موجب ادم(خیز) در ششها، ارگانهای شکمی و پاها میگردد. با کاهش عملکرد کلیه ها (کاهش خونرسانی به کلیه ها)  دفع آب ونمک کاهش یافته و ایجاد ادم میگردد. همچنین با کاهش کارایی ششها تنگی نفس عارض میگردد.
نارسایی احتقانی ممکن است سمت چپ و یا سمت راست و یا هر دو سمت قلب را درگیر کند. نارسایی سمت چپ قلب به تجمع آب در ششها و نارسایی سمت راست قلب به تجمع آب در پاها و شکم و بزرگ شدن کبد و تورم وریدهای گردن می انجامد. نارسایی سمت راست معمولا نتیجه نارسایی سمت چپ قلب میباشد.
نارسایی احتقانی سیستولیک به کاهش قدرت انقباض قلب و کاهش قدرت پمپ خون، و نارسایی احتقانی دیاستولیک به سفت بودن قلب هنگام شل شدن و کاهش دریافت خون حین پر شدن مجدد، گفته میشود.
بیماریهایی که در ادامه می آید می توانند باعث آسیب دیدن یا ضعیف شدن قلب و نارسایی قلبی گردند. برخی از این بیماری ها در فرد وجود دارد بدون اینکه از آن آگاه باشد:
علل نارسایی قلبی حاد شامل ویروس هایی می شود که به ماهیچه قلب حمله می کنند، عفونت های شدید، واکنش های حساسیتی، لخته خون در ریه ها، استفاده از داروهای خاص یا هر بیماری که بر کل بدن تاثیر می گذارد.

مراقبت:

نارسایی قلبی بیماری مزمنی است که نیاز به مدیریت در تمام طول زندگی دارد. با اینحال، با درمانهای موجود علائم نارسایی قلبی می تواند بهبود یابد و گاهی قلب قوی تر نیز شود. درمان ها به شما کمک می کند بیشتر عمر کرده و احتمال مرگ نابهنگام شما را کاهش خواهد داد.
پزشکان گاه با درمان عامل زمینه ای، نارسایی قلبی را درمان می کنند. برای مثال، درمان دریچه قلبی یا کنترل ضربان قلب سریع می تواند منجر به درمان نارسایی قلبی گردد. اما در اکثر مبتلایان، درمان نارسایی قلبی شامل تعادل در درمانهای دارویی مناسب و در برخی موارد استفاده از دستگاه هایی می شود که به ضربان قلب و انقباضات صحیح آن کمک می کنند.
 

1-داروها

پزشکان معمولا نارسایی قلبی را با ترکیبی از داروها درمان می کنند. باتوجه به علائم ممکن است یک یا تعداد بیشتری از داوهای زیر را دریافت کنید:
  • مهارکننده آنزیم تبدیل کننده آنژیوتانسین یا مهارکننده های ACE: مهار کننده های آنزیم تبدیل کننده آنژیوتانسین (Angiotensin-converting enzyme (ACE) inhibitors) که در کوته نوشت به صورت مهار کننده های ACE خوانده می شوند در درمان مبتلایان به نارسایی قلبی سیستولیک بکار می رود. مهار کننده های آنزیم تبدیل کننده آنژیوتانسین به شل شدن و انبساط عروق خونی کمک می کنند. مهار کننده های ACE از کار یک آنزیم در بدن جلوگیری می کنند که سبب تولید آنژیوتانسین II می شود. این ماده با تنگ کردن عروق خونی و آزاد کردن هورمونی که سبب افزایش فشار خون می شود بر سیستم قلب و عروق تاثیر می گذارد. تنگ شدن عروق سبب بالا رفتن فشار خون شده و برای کار شدید تر به قلب فشار می آورد.
  • مسدودکننده های گیرنده آنژیوتانسین II: این داروها که شامل لوزارتان و والزارتان می شوند همچون مهارکننده های ACE فواید زیادی دارند. این داروها برای کسانی استفاده می شود که قادر به تحمل داروهای مهارکننده های ACE نیستند.
  • بتابلاکرها: این کلاس دارویی نه تنها ضربان قلب را کند کرده و فشار خون را کاهش می دهد بلکه برخی آسیب های وارد به قلب درصورت داشتن نارسایی قلبی سیستولیک را محدود کرده یا معکوس می کند.
  • دیورتیک ها: این داروها حجم ادرار را افزایش داده و مانع جمع شدن مایعات در بدن می شوند.
  • آنتاگونیست های آلدسترون
  • اینوتروپ ها: این داروهای داخل وریدی در افراد مبتلا به نارسایی شدید قلبی در بیمارستان استفاده می شوند و باعث بهبود عملکرد پمپاژ قلب و حفظ فشار خون می گردند.
  • دیگوکسین ها: دیگوکسین از قدیمی‌ترین داروهای ضدآریتمی به‌شمارمی‌رود و در درمان نارسایی قلبی و آریتمی فوق بطنی (به‌ویژه فیبریلاسیون دهلیزی) مصرف می‌شود و اثر کلی آن، تقویت قدرت عضلانی افراد مبتلا به نارسایی قلبی می‌باشد.
 

2-جراحی و دستگاه های پزشکی

گاهی پزشک مجبور به جراحی می شود تا مشکل زمینه ای که باعث نارسایی قلبی شده را درمان کند. از جمله این درمان ها می توان به موارد زیر اشاره کرد:
  • عمل جراحی بای پس عروق کرونر
  • تعمیر یا جایگزینی دریچه قلب
  • کاشت دفیبریلاتور قلبی
  • دستگاه ضربان ساز CRT
  • پمپ های قلبی
  • پیوند قلب

علائم:

نارسایی قلبی ممکن است مزمن یا حاد باشد. علائم نارسایی قلبی عبارتند از:
  • تنگی نفس هنگام فعالیت یا دراز کشیدن
  • خستگی و ضعف
  • تورم ساق پا، مچ پا و پا
  • ضربان قلب نامنظم یا سریع
  • کاهش توانایی ورزش کردن
  • سرفه مداوم یا خس خس سینه همراه با خلط سفید یا صورتی آغشته به خون
  • افزایش دفعات دستشویی رفتن در شب
  • تورم شکم
  • افزایش وزن ناگهانی ناشی از احتباس مایعات
  • از دست دادن اشتها و حالت تهوع
  • اشکال در تمرکز یا کاهش هوشیاری
  • تنگی نفس شدید و ناگهانی و سرفه همراه با خلط صورتی فومی شکل
  • درد قفسه سینه اگر نارسایی قلبی بعلت حمله قلبی باشد