دارو

توضیحات:

اين دارو براي كنترل زيادي خفيف تا متوسط فشار خون به تنهايي يا همراه يك داروي مدر تيازيدي وهمچنين در درمان زيادي شديد فشار خون كه به ساير تدابير درماني پاسخ نمي‌دهند مصرف مي‌شود. كاپتوپريل به عنوان داروي كمكي در نارسايي قلب، پس از سكته قلبي و در آسيب كليوي در بيماران مبتلا به ديابت غير وابسته به انسولين مصرف مي‌شود. كاپتوپريل پس از انفاركتوس ميوكارد در بيماران مبتلا به اختلال در عملكرد بطن چپ و همچنين دردرمان نفروپاتي ديابتيك نيز مصرف مي‌شود.

عارضه‌های جانبی:

كاهش فشار خون، سرگيجه، سردرد، تهوع(و گاهگاهي استفراغ)، كرامپ عضلاني، خشكي مداوم دهان، سرفه، تغييرات صدا و حس چشايي، التهاب مخاط دهان، سوء هاضمه، درد شكم، عيب كار كليه، افزايش پتاسيم خون، آنژيوادم، كهير، بثورات جلدي و حساسيت مفرط و اختلالات خوني با مصرف اين دارو گزارش شده است.

نکات:

1- مصرف اين دارو حتي در صورت احساس بهبودي بايد ادامه يابد. 2- اين دارو افزايش فشار خون را درمان نمي‌كند، بكله آن را كنترل مي‌نمايد. از اين رو مصرف آن ممكن است تا آخر عمر ضروري باشد. 3- از مصرف ساير داروها، به خصوص داروهاي مقلد سمپاتيك كه نياز به نسخه ندارند، بايد خودداري شود. 4- طي مصرف اين دارو، رعايت رژيم غذايي و محدوديت مصرف سديم اهميت دارد. 5- در صورت فراموش شدن يك نوبت مصرف دارو، به محض به ياد آوردن، آن نوبت بايد مصرف شود، مگر اين كه تقريباً زمان مصرف نوبت بعدي فرا رسيده باشد. در اين صورت از دو برابر كردن مقدار مصرف دارو بايد خودداري شود.

منافع:

مصرف همزمان اين دارو با داروهاي بيهوش‌كننده،‌اثر كاهنده فشار خون را افزايش مي‌دهد. مصرف همزمان اي دارو با داروهاي ضد التهاب غير استروئيدي ممكن است اثر پايين‌آورنده فشار خون كاپتوپريل را كاهش داده و خطر نارسايي كليه را افزايش يابد. در صورت مصرف همزمان اين دارو با سيكلوسپورين، خطر بروز زيادي پتاسيم خون افزايش مي‌يابد. در صورت مصرف همزمان كاپتوپريل با داروهاي مدر نگهدرانده پتاسيم ومكمل‌هاي پتاسيم، احتمال بروز زيادي پتاسيم خون وجود دارد. همچنين داروهاي مدر ممكن است سبب افزايش اثر كاهنده فشار خون، كاپتوپريل شوند. در صورت مصرف همزمان ليتيم يا كاپتوپريل، دفع ليتيم كاهش يافته و غلظت آن در پلاسما افزايش مي‌يابد. مصرف همزمان الكل و داروهاي مدر با كاپتوپريل ممكن است سبب تشديد اثرات كاهنده فشار خون شود.

ممنوعیت‌ها:

این دارو در بیماری کلیوی-عروقی و تنگی آئورت نباید مصرف شود.

دوزینگ:

به عنوان پايين‌آورنده فشار خون، ابتدا مقدار 25 ميلي‌گرم 2 يا 3 بار در روز مصرف مي‌شود كه در صورت نياز، پس از يك يا دو هفته مقدار مصرف را مي‌توان به 50 ميلي‌گرم 2 يا 3 بار در روز افزايش داد. در اختلال عملكرد بطن چپ پس از سكته قلبي، ابتدا مقدار واحد 25/6 ميلي‌گرم و سپس 5/12 ميلي‌گرم 3 بار در روز مصرف مي‌شود كه به تدريج طي چند روز افزايش مي‌يابد. مقدار نگهدارنده 50 ميلي‌گرم 3 بار در روز است. در آسيب كليوي در بيماران ديابتي، 25 ميلي‌گرم 3 بار در روز مصرف مي‌شود. در نارسايي احتقاني قلب، ابتدا 25 ميلي‌گرم 2 يا 3 بار در روز مصرف مي‌شود. سپس مقدار مصرف در صورت نياز، هر روز تا ميزان 50 ميلي‌گرم 2 يا 3 بار در روز افزايش مي‌يابد. مقدار نگهدارنده 100-50 ميلي‌گرم 2 يا 3 بار در روز است. براي بيماراني كه به علت درمان قبلي با داروهاي مدر، سديم و آب بدن آنها كاهش يافته، بيماراني كه درمان با داروهاي مدر را ادامه مي‌دهند يا بيماراني كه نارساي كليوي دارند، مقدار اوليه 5/12-25/6 ميلي‌گرم 2 يا 3 بار در روز است. اين بيماران براي مراقبت از كاهش بيش از حد فشار خون، حداقل يك ساعت پس از مصرف مقدار اوليه بايد تحت نظر باشند. بيشينه مقدار مصرف در بزرگسالان mg/day150 است. كودكان: مقدار اوليه mg/kg0/3 سه بار در روز است كه بر حسب نياز هر 24-8 ساعت به مقدار mg/kg0/3 افزايش مي‌يابد. در نوزادان، ابتدا mg/kg0/01 دو يا سه بار در روز مصرف مي‌شود كه سپس بر حسب نياز و تحمل بيمار تنظيم مي‌شود. براي بيماراني كه به علت درمان قبلي با داروهاي مدر، سديم و آب بدن آنها كاهش يافته، بيماراني كه درمان با داروهاي مدر را ادامه مي‌دهند يا بيماراني كه نارسايي كليوي دارند، مقدار اوليه mg/kg0/15 سه بار در روز خواهد بود.

نوع دارو:

Tablet: 25 mg, 50mg