دارو

توضیحات:

سفوروکسيم يکي از سفالوسپورين هاي نسل دوم مي باشد که در زمان عفونت هاي متعدد مثل عفونت هاي استخوان و مفاصل، برونشيت و ديگر عفونت هاي راه تنفسي تحتاني، گونوره آ، مننژيت، اوتيت مديا، پرتيونيت، فارنژيت، سينوزيت، عفونت هاي پوستي و عفونت هاي بافت نرم و عفونت هاي راه ادراري کاربرد دارد. هم چنين به عنوان پروفيلاکسي عفونت هاي جراحي کاربرد دارد. سفوروکسيم به صورت خوراکي به صورت استراستوکسي اتيل وانکستيل به فرم قرص و يا سوسپانسيون و بعد از غذا تجويز مي شود و يا به صورت نمک سديم تزريق مي شود. سفوروکسيم سديم به طريق تزريق عميق داخل عضلاني و يا تزريق داخل وريدي آهسته طي 3 تا 5 دقيقه تجويز مي شود.. 2/1 گرم سفوروکسيم انکستيل و 05/1 گرم سفوروکسيم سديم هر کدام تقريباً معادل با يک گرم سفوروکسيم مي باشد. دوزهاي معمول خوراکي در مورد بالغين 125ميلي گرم و 2 بار در روز در مورد عفونت راه ادراري بدون عارضه مي باشد و در مورد عفونت هاي راه تنفسي دوز 250 تا 500 ميلي گرم، 2 بار در روز تجويز مي شود. دوز تجويزي در مورد کودکان بالاي 3 ماه 125ميلي گرم، 2 بار در روز و يا 10ميلي گرم بر کيلوگرم، 2 بار در روز تا حداکثر 250 ميلي گرم در روز مي باشد. در کودکان بالاي دو سال مبتلا به اوتيت مديا دوز 250 ميلي گرم2 بار در روز تجويز مي گردد و يا 15ميلي گرم، 2 بار در روز تا حداکثر 500ميلي گرم در روز. دوز معمول تزريقي 750 ميلي گرم هر 8 ساعت مي باشد ولي در عفونت هاي شديدتر ممکن است دوز 5/1 گرم هر 8 ساعت و در بعضي موارد هر 6 ساعت تجويز شود.

عارضه‌های جانبی:

همانند سفالوتين سديم. در بعضي بيماران ناراحتي هاي گوارشي شامل اسهال و حالت تهوع و استفراغ رخ داده است. گزارش هاي نادري از بروز سندرم استيون-جانسون و نکروز سمي اپيدرم موجود مي باشد. در بعضي کودکان کاهش شنوايي ملايم تا متوسط در طي درمان با اين دارو به خاطر مننژيت ديده شده است.

منافع:

پروبنسيد باعث کاهش در کليرانس کليوي اين دارو مي شود.