اطلاعات جامع داروها و بیماریها
در این بخش میتوانید اطلاعات کامل و بهروز درباره داروها، کاربردها، عوارض جانبی و نحوه مصرف آنها را پیدا کنید. همچنین، مطالب علمی و معتبر درباره بیماریهای مختلف، علائم، روشهای درمان و پیشگیری در دسترس شما قرار دارد. هدف ما ارائه اطلاعات دقیق و کاربردی است تا شما بتوانید بهترین تصمیمات را برای سلامتی خود بگیرید.
سیپروفلوکساسین (Ciprofloxacin)
سپروفلوکساسين در درمان عفونت هاي ناشي از باکتري هاي گرم منفي ( شامل سالمونلا، شيگلا ، کمپيلوباکتر، نيستريا و پسودوموناس ) مصرف مي شود . اين دارو داراي اثرات متوسط بر عليه باکتري هاي گرم مثبت ( شامل استرپتوکوکوس پنومونيه )، عفونت مجاري ادراري، عفونت مجاري ادراري ، عفونت هاي دستگاه گوارش ( از جمله تب تيفوئيد ) سوزاک و سپتي سمي ناشي از ميکروارگانيسم هاي حساس مي باشد.
عوارض جانبي شايع کينولون ها عبارتند از تهوع، استفراغ، درد شکم، اسهال، سردرد، سرگيجه، اختلال در خواب، بثورات جلدي، خارش، تب آنافيلاکسي، حساسيت به نور، افزايش اوره و کراتينين خون، اختلالات گذرا در آنزيم هاي کبد و بيلي روبين، درد عضلات و مفاصل، اختلالات خوني و تغيير در غلظت پروترومبين.
1- اين دارو بايد با مقدار کافي آب مصرف شود و در طول درمان نيز بيمار بايد به اندازه کافي مايعات بنوشد . همچنين از قليايي کردن بيش از حد ادرار بايد پرهيز کرد، چرا که خطر بروز پيدايش کريستال در ادرار با اين دارو وجود دارد. 2- در طول مدت مصرف اين دارو در انجام کارهايي که به مهارت نياز دارند ( به ويژه رانندگي )، بايد احتياط کرد. 3- اين دارو را بايد با معده خالي مصرف کرد. 4- در صورت بروز هر گونه واکنش رواني، نوروژيک يا حساسيت مفرط با مصرف اولين مقدار مصرف دارو، مصرف آنرا بايد قطع کرد. 5- در طول مصرف اين دارو بيمار بايد از قرار گرفتن بيش از حد در معرض آفتاب خودداري کند. در صورت بروز واکنش هاي حساسيت به نور، مصرف اين دارو بايد قطع شود.
در صورت مصرف همزمان کينولون ها با داروهاي ضد التهاب غير استروئيدي خطر بروز تشنج ممکن است افزايش يابد. داروهاي آنتي اسيد و مواد جاذب، جذب اين دارو را کاهش مي دهند. اثر وارفارين در صورت مصرف همزمان با سپروفلوکساسين افزايش مي يابد. کينولون ها اثر ضد ديابت داروهاي سولفونيل اوره يا سميت کليوي سيکلوسپورين را افزايش مي دهند. جذب سيپروفلوکساسين در صورت مصرف همزمان با املاح آهن کاهش مي يابد. سيپروفلوکساسين غلظت پلاسمايي تئوفيلين را افزايش مي دهد.
مصرف این دارو در کودکان و نوجوانان به دلیل خطر بروز آرتروپاتی توصیه نمی شود.
خوراکي : در بزرگسالان در درمان عفونت هاي مجاري تنفسي 750- 250 ميلي گرم دو بار در روز، در درمان عفونت هاي مجاري ادرار500 -250 ميلي گرم دو بار در روز ( 100 ميلي گرم دو بار در روز به مدت 3 روز در سيستيت حاد در زنان )، در درمان سوزاک 250 ميلي گرم به صورت مقدار واحد ( در صورت وجود عفونت مقاوم، 500 ميلي گرم ) در درمان عفونت پسودومونايي مجاري تنفسي تحتاني در فيبروز سيستيک، 750 ميلي گرم دو بار در روز و درساير عفونت ها 750-500 ميلي گرم دو بار در روز مصرف مي شود. همچنين در درمان التهاب مزمن پروستات مقدار 500 ميلي گرم دو بار در روز براي 28 روز مصرف مي شود. تزريقي : مقدار 400-200 ميلي گرم دو بار، در طول 60-30 دقيقه ( عفونت پسودومونايي مجاري تنفسي تحتاني 400 ميلي گرم دو بار در روز ) انفوزيون وريدي مي شود. اين مقدار در درمان عفونت هاي مجاري ادرار 100ميلي گرم دو بار در روز در درمان سوزاک 100 ميلي گرم يک بار در روز مي باشد. توجه : اگر چه مصرف اين دارو در کودکان توصيه نمي شود، ولي در صورتي که منافع دارو بر مضار آن برتري داشته باشد، در کودکان و نوجوانان 17-5 ساله حداکثر تا مقدار 20mg/kg دو بار در روز از راه خوراکي ( حداکثر تا 5/1 گرم در روز ) و 10mg /kg سه بار در روز از راه تزريق انفوزيون وريدي ( حداکثر تا 2/1 گرم در روز ) مصرف مي شود.
Film Coated Tablet : 250mg Film Coated Tablet :500mg ( as HCI ) Infusion : 200 mg/100 ml ( as lactate )