دارو

توضیحات:

Irinotecan يک مشتق آلکالوئيديي camptothecin است که از camptotheca acuminata حاصل مي شود. مشتقات camptothecin مهار کننده هاي آنزيم توپوايزوماز I مي باشند و بنابراين به صورت اختصاصي در فاز S در همانند سازي DNA دخالت مي کنند و از سنتز اسيدنوکلئيک جلوگيري مي کنند. Irinotecan به تنهايي و يا همراه با fluorouracil در درمان سرطان متاستاتيک کولورکتال تجويز مي گردد. همچنين در درمان ديگر تومورهاي سفت مثل تومورهاي ريه امتحان شده است. اين دارو به صورت هيدروکلريد و به طريق انفوزيون داخل وريدي در حداقل 250 ميلي ليتر گلوکز 5% يا کلريد سديم 9/0 درصد تجويز مي گردد. در درمان بدخيمي هاي کولورکتال دوز تک دارويي تجويزي پيشنهاد شده mg/m 125 است که طي 90 دقيقه و يکبار در هفته به مدت 4 هفته انفوزيون مي گردد که با يک دوره 2 هفته اي استراحت دنبال مي شود. در صورت نياز دوره هاي درماني اضافي انجام مي شوند که با توجه به بروز مسموميت تنظيم دوز صورت مي گيرد. در يک رژيم تجويزي ديگر دوز آغازين mg/m 350 طي 30 تا 90 دقيقه انفوزيون مي گردد و هر 3 هفته تکرار مي شود. اين دارو همچنين به همراه fluorouracil و folinic acid در خط اول درمان سرطان متاستاتيک کولورکتال مصرف مي گردد. در اين رژيم دارويي ترکيبي، Irinotecan hydrochloride با دوز mg/m 180 طي 30 تا 90 دقيقه هر 2 هفته و به مقدار 3 دوز تجويز مي گردد و يا به صورت جايگزين mg/m 125 در هفته به مقدار 4 دوز تجويز مي شود.

عارضه‌های جانبی:

نوتروپني و اسهال باعث محدوديت دوز تجويزي در بيماران دريافت کننده irinotecan مي شوند. آنمي نيز رخ مي دهد و با نسبت کمتر ترومبوسيتوپني و اختلالات گوارشي نيز شايع هستند. اسهال حاد که طي 24 ساعت بعد از تجويز رخ مي دهد مي تواند بخشي از سندرم کلي نرژيک باشد که خود شامل تعريق، افزايش ترشح بزاق، کرامپ هاي شکمي و ميوز مي باشد. اين علائم با آتروپين قابل کنترل هستند. اگرچه اسهال شديدتر و طولاني تري نيز ممکن است ايجاد شود که آغاز آن بعد از 24 ساعت از زمان تجويز دارو مي باشد و نياز به تجويز دوز بالاي لوپراميد و جايگزيني مايعات و توقف درمان با irinotecan وجود دارد. از ديگر عوارض جانبي مي توان به حالت تهوع و استفراغ، ضعف، آلوپسي و واکنش هاي پوستي اشاره کرد. در طي انفوزيون يا بعد از آن به ندرت افزايش فشار خون رخ مي دهد. همچنين گزارش هاي نادري از بروز واکنش هاي افزايش حساسيت وپنوموني وجود دارد. اين دارو نبايد در مورد افراد مبتلا به بيماري التهابي روده (IBD) تجويز گردد. خطر بروز اسهال در افراد مسن و آن ها که تحت راديوتراپي شکم يا لگن قرار گرفته اند بيشتر است. شمارش گلبولهاي خون بايد به صورت هفتگي مانيتور گردد و هم چنين تست هاي منظم عملکرد کبدي بايد انجام شوند. در مصرف همزمان اين دارو با اسيد فولينيک (Folinic Acid) و فلورويوراسل (fluorouracil) مسموميت شديد و مرگ و مير گزارش شده است.