دارو

توضیحات:

لوزارتان يک آنتاگونيست گيرنده آنژيوتانسين II مي باشد با فعاليت ضدفشار خون که عمدتاً ناشي از بلوک انتخابي گيرنده هاي AT1 و کاهش اثر فشاري آنژيوتانسين II مي باشد. و در درمان بيماري فشار خون مخصوصاً در بيماراني که در اثر ديگر مهار کننده هاي ACE دچار سرفه مي شوند و همچنين جهت کاهش خطر حملات قلبي در افراد مبتلا به هيپروتروفي بطن چپ کاربرد دارد. اين دارو در درمان نفروپاتي ديابتي نيز مورد استفاده قرار مي گيرد به علاوه در نارسايي قلبي و انفارکتوس ميوکارد از آن استفاده شده است. لوزارتان به طريق خوراکي و به صورت نمک پتاسيم تجويز مي شود. حداکثر اثر آن در کاهش فشار خون طي 3 تا 6 هفته بعد از درمان آغازين حاصل مي شود.

عارضه‌های جانبی:

آثار جانبي حاصل از لوزارتان ملايم و موقت مي باشند و عبارتند از سرگيجه، سردرد، افت فشار ارتوستاتيک وابسته به دوز و مخصوصاً در افرادي که دچار کاهش حجم شده اند (مثل آنهايي که دوزهاي بالاي ديورتيک دريافت کرده اند) افت فشار خون مي تواند رخ دهد. همچنين ممکن است اختلال در عملکرد کليه و ندرتاً راش هاي پوستي، خارش و آنژيوادم و افزايش مقادير آنزيم هاي کبدي ايجاد شوند. هايپرکالمي و درد عضلاني و درد مفاصل نيز گزارش شده اند و بر خلاف ديگر مهار کننده هاي ACE ، لوزارتان باعث ايجاد سرفه نمي شود. از ديگر عوارض جانبي مي توان به اختلالات مسير تنفسي، درد پشت و ناراحتي هاي گوارشي و خستگي و نوتروپني اشاره کرد. پيشگيري و عوارض جانبي: در حاملگي مصرف لوزارتان ممنوع است و در بيماران مبتلا به تنگي شريان کليوي مي بايست با احتياط مصرف شود. لوزارتان از طريق ادرار و صفرا دفع مي شود و ممکن است در بيماران کليوي و کبدي نياز به کاهش دوزهاي تجويزي پيدا شود. در بيماراني که کاهش حجم وجود دارد مثل دريافت کنندگان درمان با دوزهاي بالاي ديورتيک ممکن است افت فشار خون ايجاد شود و قبل از شروع درمان با لوزارتان کاهش حجم آنها بايد اصلاح شود و يا بايد دوز کمي در مورد آنها تجويز گردد. از آنجا که هيپرکالمي ممکن است رخ دهد مخصوصاً در بيماران مبتلا به اختلالات کليوي غلظت هاي پتاسيم سرم بايد چک شوند و همچنين بايد به طور کلي از مصرف ديورتيک هاي potassium-sparing پرهيز کرد.

منافع:

اثر ضد فشار خوني لوزارتان تحت تأثير داروها و ديگر عوامل کاهش دهنده فشار خون تقويت مي شود و به علاوه يک اثر هايپرکالمي مي تواند در اثر مکمل هاي پتاسيمي، ديورتيک هاي potassium-sparing و يا ديگر داروهاي ايجاد کننده هايپرکالمي ايجاد شود پس نبايد لوزارتان را همراه با يک ديورتيک potassium-sparing تجويز کرد. لوزارتان و بعضي از آنتاگونيست هاي گيرنده آنژيوتانسين II توسط ايزوآنزيم هاي سيتوکروم 450-p متابوليزه مي شوند و ممکن است در کنار داروهايي که اين آنزيم ها را تحت تأثير قرار مي دهند تداخلات دارويي ايجاد شوند.