دارو

توضیحات:

اين دارو براي برطرف كردن كمبود منيزيم، آريتمي، بعد از موارد مشكوك به سكته قلبي و جلوگيري از تشنج ناشي ا ز اكلامپسي مصرف مي‌شود.

عارضه‌های جانبی:

زيادي منيزيم خون، نهوع ، استفراغ ، تشنگي، برافروختگي پوست، كاهش فشار خون، آريتمي، اغماء ، تضعيف تنفسي، خواب‌آلودگي ، توهم ،‌فقدان رفلكس تاندوني و ضعف عضلاني از عوارض جانبي اين دارو هستند.

منافع:

اين دارو به علت رقابت با يون كلسيم اثر داروهاي غير دپلاريزان شل‌كننده عضلات را افزايش مي‌دهد.

ممنوعیت‌ها:

در صورت بلوک قلبی و نارسایی کلیه نباید مصرف شود.

دوزینگ:

در درمان كمبود منيزيم حداكثر 160 ميلي مول ‌يون منيزيم كه تا 5 روز ممكن است تجويز شود. منيزيم سولفات در آغاز يا به صورت تزريق عضلاني و يا انفوزيون وريدي تجويز مي‌گردد. مقدار مصرف نگهدارنده 20-10 ميلي‌ مول يون منيزيم در روز است. در آريتمي‌ها همراه با كاهش پتاسيم و يا آريتمي از نوع torsades de points مقدار 8 ميلي‌مول يون منيزيم طي 15-10 دقيقه تزريق وريدي مي‌شود كه در صورت لزوم مي توان اين مقدار مصرف را يكبار ديگر تكرار كرد. بعد از سكته قلبي، ابتدا 8 ميلي‌مول يون منيزيم طي 20 دقيقه تزريق وريدي مي‌شود و سپس 72-65 ميلي‌مول يون منيزيم طي 24 ساعت انفوزيون مي‌شود. براي جلوگيري از تشنجات اكلامپسي در ابتدا چهار گرم سولفات منيزيم طي 20 دقيقه تزريق وريدي مي شود. سپس انفوزيون وريدي يك گرم در ساعت سولفات منيزيم ادامه مي‌يابد. درصورت بروز تشنج مجدد مي‌توان 4-2 گرم سولفات منيزيم را تزريق وريدي كرد. كودكان: در تغذيه تام وريدي، از راه انفوزيون وريدي g/day1/25-0/25mEq)10-2(mmole5-1)) تزريق مي‌شود.

نوع دارو:

Injection :(as Sulfate 7 H2O) 10% . 20% . 50%