دارو

توضیحات:

‌متادون برای کنترل درد شدید و درمان کمکی قطع وابستگی به اپیوئید‌ها و از راه تزریق برای ایجاد بی‌دردی در زایمان به کار می‌رود.

عارضه‌های جانبی:

تهوع و استفراغ(بخصوص در شروع مصرف) یبوست، خواب‌آلودگی، کمی فشار خون و تضعیف تنفس با مصرف مقادیر زیاد، اشکال در ادرار کردن، اسپاسم صفرا یا مثانه، خشکی دهان، تعریق، سردرد، گرگرفتگی صورت،‌سرگیجه کاهش ضربان قلب، تپش قلب، افت فشار خون وضعیتی، افزایش فشار خون ریوی، کاهش دمای بدن، توهم ، حالت خماری، تغییر خلق خو، وابستگی، اختلال در تفکر، تنگی مردمک چشم، بثورات جلدی، کهیر و خارش از عوارض جانبی این دارو هستند.

نکات:

‌1. این دارو نباید بیش از مقدار توصیه‌شده مصرف شود. 2. اگر پس از چند هفته مصرف دارو ، پاسخ مطلوب حاصل نشد، بدون مشورت با پزشک مقدار مصرف دارو نباید افزایش یابد. 3. در صورت فراموش کردن یک نوبت مصرف دارو، به محض به یادآوردن، آن نوبت باید مصرف شود مگر اینکه تقریبا زمان مصرف نوبت بعدی فرا رسیده باشد. مقدار مصرف بعدی نیز نباید دو برابر گردد. 4. از مصرف فرآورده‌های حاوی الکل و سایر داروهای مضعف CNS با این دارو باید خودداری شود. 5. در صورت بروز سرگیجه، خواب آلودگی، منگی و احساس کاذب سرخوشی باید احتیاط نمود. 6. هنگام برخاستن ناگهانی از حالت خوابیده یا نشسته باید احتیاط نمود. 7. قبل از مصرف دارو پس از مصرف طولانی مدت، باید با پزشک مشورت شود. قطع تدریجی مصرف دارو ممکن است ضروری باشد

منافع:

فنی‌توئین و ریفامپین، متابولیسم متادون را تسریع کرده و اثرات آن را کاهش می‌دهند. اگر به طور همزمان با سایر داروهای مضعف CNS مصرف شود. تضعیف CNS تشدید شده می‌تواند موجب ایجاد ضعف تنفسی و کاهش فشار خون شود. مصرف همزمان با داروهای شبه‌آتروپینی نیز موجب تشدید احتباس ادرار و یبوست شده و ممکن است انسداد فلجی روده ایجاد نماید.مصرف بوپرنورفین بیش از مصرف یک داروی ضد درد اوپیوئیدی ممکن است اثر درمانی داروی ضد درد را کاهش دهد. مصرف همزمان نالترکسون در بیمارانی که به داروهای ضد درد اوپیوئیدی وابستگی جسمی دارند، ممکن است سبب بروز علائم قطع مصرف دارو شود.

ممنوعیت‌ها:

‌این دارو در صورت وجود اسهال شدید همراه با کولیت پسودوممبران ناشی از مصرف سفالوسپورین‌ها و پنی‌سیلین‌ها ، اسهال ناشی از مسمومیت و ضعف حاد تنفسی نباید مصرف شود.

دوزینگ:

خوراکی: بزرگسالان: به عنوان ضد درد ، ابتدا 10-5/2 میلی‌گرم هر 4-3 ساعت در صورت نیاز مصرف می‌شود. برای مصرف طولانی مدت ، مقدار مصرف باید براساس پاسخ بیمار تعیین شود. کودکان: مقدار مصرف به عنوان ضد درد، باید توسط پزشک براساس سن و اندازه بدن تعیین شود. تزریقی: بزرگسالان: مقدار 10-5/2 میلی‌گرم هر 4-3 ساعت در صورت نیاز تزریق عضلانی یا زیرجلدی می‌شود. برای سمیت‌زدایی، از راه عضلانی، یا زیر جلدی،‌مقدار 40-15 میلی‌گرم یکبار در روز بر حسب نیاز جهت کنترل علائم قطع مصرف تزریق می‌شود.مقدار مصرف باید هر 2-1 روز بر اساس پاسخ بیمار کاهش داده شود. کودکان: مقدار مصرف به عنوان ضد درد باید توسط پزشک بر اساس سن و اندازه بدن تعیین شود.

نوع دارو:

Injection: 5mg/ml Injection :10 mg /ml Tablet: 5 mg