دارو

توضیحات:

سيروليموس يک ترکيب ماکروليدي حاصل از Streptomyces hygroscopicus است که داراي خواص تضعيف کننده ايمني قوي مي باشد. از آن در پيشگيري از رد پيوند کليه و در رژيم هاي دارويي در مورد بيماريهاي خود ايمني استفاده مي شود. جهت پيشگيري از رد پيوند کليه اين دارو با سيکلوسپورين و کورتيکواستروئيدها هرچه سريعتر بعد از پيوند تجويز مي گردد. دوز بارگيري آن 6 ميلي گرم به صورت خوراکي است که با يک دوز نگهدارنده 2 ميلي گرمي در روز و 4 ساعت بعد از سيکلوسپورين پيگيري مي شود. در بيماران بالاي 13 سال با وزن کمتر از 40 کيلوگرم دوز بارگيري 3 ميلي گرم بر متر مربع است با دوزهاي نگهدارنده آغازين 1 ميلي گرم بر متر مربع سطح بدن در روز ادامه مي يابد بعد از 2 تا 3 ماه بايد تجويز سيکلوسپورين تدريجاً متوقف گردد که اين کار بايستي طي 4 تا 8 هفته صورت پذيرد و غلظت حاصل از سيروليموس بين 12 تا 20 نانوگرم در ميلي ليتر باشد. در بيماراني که قطع مصرف سيکلوسپورين ناموفق است نبايد سيروليموس بيش از 3 ماه بعد از پيوند تجويز گردد. نشان داده شده است که سيروليموس داراي خواص ضد قارچ و آنتي نئوپلاستيک نيز مي باشد و تأثير آن در ژن درماني تحت بررسي است.

عارضه‌های جانبی:

شايع ترين آنها عبارتند از ادم محيطي، لنفوسل، هايپرلپيدمي، هايپرکلسترولمي، تاکي کاردي، ترومبوآمبولي وريدي، اختلالات گوارشي، التهاب معده و آکنه و راش پوستي و نکروز استخوان و در دوزهاي بالاتر آنمي و ترومبوسيتوپني و لوکوپني نيز ايجاد شده اند. درد مفاصل و هايپوکالمي و پيلونفريت نيز شايع هستند ندرتاً واکنش هاي افزايش حساسيت مثل واکنش هاي آنافيلاکتيک و پانکراتيت گزارش شده اند. هم چنين ايجاد عفونت هايي مثل سيتومگالوويروس و پنوموني پنوموسيسيت کاريني نيز شايع مي باشند. ممکن است اختلال کليوي ايجاد گردد و گزارش هاي نادري از ايجاد مسموميت کبدي و نکروز کبدي نيز در دست مي باشند. بيماريهاي بينابيني ريوي نيز گزارش شده اند. داروهاي تضعيف کننده ايمني از شدت پاسخ به واکسن ها مي کاهند و از مصرف واکسن هاي زنده بايد پرهيز گردد. از وسايل داخل رحمي بايد به دقت استفاده کرد چرا که خطر بروز عفونت بالا مي رود.