اطلاعات جامع داروها و بیماریها
در این بخش میتوانید اطلاعات کامل و بهروز درباره داروها، کاربردها، عوارض جانبی و نحوه مصرف آنها را پیدا کنید. همچنین، مطالب علمی و معتبر درباره بیماریهای مختلف، علائم، روشهای درمان و پیشگیری در دسترس شما قرار دارد. هدف ما ارائه اطلاعات دقیق و کاربردی است تا شما بتوانید بهترین تصمیمات را برای سلامتی خود بگیرید.
اسپیرونولاکتون (Spironolactone)
این دارو به عنوان داروی کمکی در کنترل حالات خیزدار (مانند نارسایی احتقانی قلب، سیروز کبدی، سندرم نفروتیک و اغلب با زیادی ثانویه آلدوسترون همراه است) و خیز بدون علت مشخص و به عنوان داروی کمکی در درمان زیادی فشار خون همراه با افزایش آلدوسترون یا بدون آن، به ویژه در موردی که نیاز به یک مدر نگهدارنده پتاسیم باشد، مصرف میشود. اسپیرونولاکتون برای تشخیص ودرمان افزایش اولیه آلدوسترون و پیشگیری یا درمان کمی پتاسیم خون (در بیمارانی که سایر اقدامات کافی نباشد) مصرف میشود. این دارو در درمان پرمویی بدن در زنان نیز مورد استفاده قرار گرفته است.
اختلالات گوارشی، کاهش توانایی جنسی، بزرگ شدن پستانها، بینطمی قاعدگی، کسالت، سردرد، اغتشاش شعور، بثورات جلدی، افزایش پتاسیم خون، کاهش سدیم خون، مسمومیت کبدی و نرمی استخوان با مصرف این دارو گزارش شده است.
1- مصرف این دارو حتی در صورت احساس بهبودی باید ادامه یابد. 2- این دارو زیادی فشار خون را درمان نمیکند، بلکه آن را کنترل مینماید. از این رو مصرف این دارو ممکن است تا آخر عمر ضروری باشد. 3- از مصرف سایر داروها، به خصوص داروهای مقلد سمپاتیک که نیاز به نسخه ندارند، باید خودداری شود. 4- اگر دارو یک بار در روز به صورت مقدار واحد مصرف میشود، برای اجتناب از افزایش دفعات دفع ادرار در طول شب، بهتر است صبحها مصرف گردد. 5- به منظورکاهش تحریک گوارشی و احتمالاً کمک به افزایش فراهمی زیستی دارو، بهتر است دارو با غذا یا پس از آن مصرف شود. 6- در صورت فراموش شدن یک نوبت مصرف دارو، به محض به یاد آوردن، آن نوبت باید مصرف شود، مگر این که تقریباً زمان مصرف نوبت بعدی فرا رسیده باشد. در این صورت مقدار مصرف بعدی نباید دو برابر شود.
مصرف همزمان این دارو با داروهای نگهدارنده پتاسیم، سیکلوسپورین، مکملهای پتاسیم و داروهای مهارکننده آنزیم مبدل آنژیوتانسین ممکن است منجر به زیادی پتاسیم خون شود. اثرات ضد انعقادی هپارین در صورت مصرف همزمان با اسپیرونولاکتون ممکن است کاهش یابد. مصرف همزمان این دارو با لیتیم به علت کاهش کلیرانس کلیوی لیتیم، ممکن است سبب بروز مسمومیت با لیتیم شود. اسپیرونولاکتون ممکن است نیمه عمر دیگوکسین را افزایش دهد.
این دارو در زیادی پتاسیم خون نباید مصرف شود.
بزرگسالان: به عنوان مدر در خیز ناشی از نارسایی احتقانی قلب، سیروز کبدی یا سندرم نفروتیک در بزرگسالان، ابتدا mg/kg200-25 در 4-2 مقدار منقسم به مدت حداقل 5 روز مصرف میشود. مقدار نگهدارنده بر اساس نیاز هر بیمار تعیین میشود. در درمان افزایش فشار خون در بزرگسالان، ابتداmg/kg 100-50 به صورت مقدار واحد یا در 4-2 مقدار منقسم به مدت حداقل 2 هفته مصرف میشود. سپس مقدار مصرف هر 2 هفته یک بار بر حسب نیاز تنظیم میشود تا به mg/day200 برسد. در درمان کمی پتاسیم خون ناشی از مصرف سایر مدرها در بزرگسالان mg/day100-25 به صورت مقدار واحد یا در 4-2 مقدار منقسم، به عنوان داروی کمکی در تشخیص زیادی اولیه آلدوسترون در آزمون طولانی مدت، mg/day400 به مدت 4-3 هفته، در آزمون کوتاه مدت 400 میلیگرم به مدت 4 روز و به عنوان آنتاگونیست آلدوسترون 400-100 میلیگرم در 4-2 مقدار منقسم مصرف میشود. کودکان: به عنوان مدر یا کاهنده فشار خون در درمان خیز، آسیت یا زیادی فشار خون، مقدار شروع mg/kg3-1 در روز است که به صورت مقدار واحد یا در 4-2 مقدار منقسم مصرف میشود. پس از 5 روز مقدار مصرف مجدداً تنظیم میشود.
Film Coated Tablet: 25mg Scored Film Coated Tablet: 100mg