دارو

توضیحات:

تاکروليموس يک تضعيف کننده ايمني ماکروليدي قوي و مشتق streptomyces tsukubaensis است که داراي کاربردهاي مشابه با سيکلوسپورين مي باشد و جهت پيشگيري از رد پيوند ارگان ها و در اختلالات ناشي از واسطه هاي ايمني يا خود ايمني کاربرد دارد. هم چنين در درمان اگزماي آتوپيک متوسط تا شديد به صورت موضعي مصرف مي گردد. در موارد پيوند دوز توصيه شده آغازين دارو در انگلستان براي گيرندگان پيوند کبد 100 تا 200 ميکروگرم در ازاي هر کيلوگرم وزن بيمار در روز به صورت خوراکي در 2 دوز تقسيم شده مي باشد. دوز آغازين در مورد پيوند کليه 150 تا 300 ميکروگرم/ کيلوگرم در روز در دو دوز تقسيم شده مي باشد. اين دوزها بايد 6 ساعت بعد از اتمام پيوند کبد و 24 ساعت بعد از اتمام پيوند کليه مصرف شوند. در صورتي که شرايط بيمار امکان تجويز خوراکي دارو را نداد درمان به صورت انفوزيون 24 ساعته مداوم داخل وريدي با دوز آغازين 10 تا 50 ميکروگرم /کيلوگرم در روز در مورد پيوند کبد و 50 تا 100 ميکروگرم/کيلوگرم در روز در مورد پيوند کليه صورت مي پذيرد. در ايالات متحده آمريکا دوز آغازين خوراکي در پيوند کبد 100 تا 150 ميکروگرم/ کيلوگرم در روز در 2 دوز تقسيم شده و در مورد پيوند کليه 200 ميکروگرم/ کيلوگرم در روز در 2 دوز تقسيم شده مي باشد و دوزهاي پيشنهاد شده جهت تجويز داخل وريدي 30 تا 50 ميکروگرم/ کيلوگرم در روز مي باشد. اين دوزها مي بايست با توجه به غلظت هاي پلاسمايي يا خون کامل، دارو تنظيم شوند و غلظت دارو درخون تا زير 20 نانوگرم در ميلي ليتر قابل تحمل است. در مورد کودکان به طور کلي دوزهاي مورد نياز 5/1 تا 2 برابر دوزهاي توصيه شده براي بالغين مي باشد تا اينکه به غلظت هاي خوني مشابه دست بيابند. در مورد درمان اگزماي آتوپيک که درمان هاي رايج غير مؤثر يا غير مناسب بوده اند تاکروليموس به صورت پماد 03/0يا 1/0 درصد و 2 بار در روز مصرف مي گردد و درمان مي بايست تا يک هفته بعد از رفع علائم و نشانه هاي بيماري ادامه يابد.

عارضه‌های جانبی:

تماس سيستيمک با اين دارو منجر به توليد نفروتوکسيسيتي و نوروتوکسيسيتي مي گردد. شايع ترين عوارض جانبي متعاقب مصرف سيستيمک دارو عبارتند از: ترمور، سردرد، پاراستزي، حالت تهوع و اسهال، افزايش فشارخون، لوکوسيتوز و اختلال عملکرد کليوي. هم چنين آنمي و لوکوپني و ترومبوسيتوپني نيز به طور شايع رخ مي دهند. اختلال الکتروليت هاي سرم و مخصوصاً هايپرکالمي رخ مي دهند. ديگر عوارض جانبي عبارتند از: تغييرات خلقي، اختلالات خواب و گيجي، سرگيجه، وزوزگوش، اختلالات ديد و اختلال در متابوليسم کربوهيدرات، تغييرات در ECG و تاکي کاردي و کارديوميوپاتي هاپيرتروفيک (به ويژه در اطفال)، يبوست، خونريزي گوارشي، سوءهاضمه، تنگي نفس، آسم، پلورال افيوژن، آلوپسي، هيرسوتيسم، راش هاي پوستي و آرترالژي و ميالژي، اسپاسم، ادم محيطي و اختلال عملکرد کبدي و اختلالات انعقادي.