اطلاعات جامع داروها و بیماریها
در این بخش میتوانید اطلاعات کامل و بهروز درباره داروها، کاربردها، عوارض جانبی و نحوه مصرف آنها را پیدا کنید. همچنین، مطالب علمی و معتبر درباره بیماریهای مختلف، علائم، روشهای درمان و پیشگیری در دسترس شما قرار دارد. هدف ما ارائه اطلاعات دقیق و کاربردی است تا شما بتوانید بهترین تصمیمات را برای سلامتی خود بگیرید.
وراپامیل هیدروکلراید (Verapamil Hydrochloride)
اين دارو براي كنترل آنژين كلاسيك(پايدار مزمن) كنترل آنژين وازواسپاستيک يا آنژين ناپايدار در بيماراني که قادر به تحمل داروهاي مسدودكننده گيرنده بيتا آدرنرژيك يانتيراتها نيستند، يا علائم بيماري آنها بااين داروها از بين نميرود، مصرف مي شود.
يبوست، تهوع، استفراغ، برافروختگي، سردرد، سرگيجه، كسالت، خيز مچ پا و به ندرت عيب برگشتپذير كار كبد. واكنشهاي آلرژيك، ژينكوماستي و هيپرپلازي لثه با مصرف اين دارو گزارش شده است. پس از تزريق وريدي، كاهش فشار خون، برادري كاردي، انسداد قلبي و آسيستول نيز مشاهده شده است.
1- مصرف اين دارو حتي در صورت احساس بهبودي بايد ادامه يابد. 2- اين دارو افزايش فشار خون را درمان نميكند، بلكه آن را كنترل مينمايد. از اين رو مصرف اين دارو ممكن است تا آخر عمر ضروري باشد. 3- كاهش دفعات بروز درد قفسه سينه ممكن است بيمار را تشويق به فعاليت بيش از حد كند. بنابراين، در مورد ميزان تمرينات بدني بايد با پزشك مشورت شود. 4- از مصرف ساير داروها، به خصوص داروهاي مقلد سمپاتيك كه نياز به نسخه ندارند، بايد خودداري شود. 5- نبض بيمار بايد كنترل شود و در صورتي كه كمتر از 50 بار در دقيقه بشد، مراجعه به پزشك ضروري است. 6- در صورت فراموش شدن يك نوبت مصرف دارو، به محض به ياد آوردن، آن نوبت بايد مصرف شود،مگر اين كه تقريباً زمان مصرف نوبت بعدي فرا رسيده باشد، در اين صورت، مقدار مصرف بعدي نبايد دوبرابر گردد.
خطر بروز برادي كاردي، انسداد دهليزي-بطني و ضعف عضله قلب ناشي از مصرف آميودارون با مصرف همزمان وراپاميل افزايش مييابد. افزايش خطر بروز ضعف عضله قلب و آسيستول در صورت مصرف همزمان اين دارو با ديسوپيراميد وجود دارد. افزايش غلظت پلاسمايي كينيدين( و كاهش شديد فشار خون) و ديگوكسين(انسداد دهليزي-بطني وبرادي كاردي) در صورت مصرف همزمان وراپاميل ممكن است بروز كند. اثر كاربامازپين و تئوفيلين با مصرف همزمان با وراپاميل، افزايش مييابد. اثر وراپاميل در مصرف همزمان با فنوباريتال و فنيتوئين كاهش مييابد. اسيستول، كاهش شديد فشار خون و نارسايي قلبي در صورت مصرف توأم با داروهاي مسدودكننده گيرندههاي بتا-آدرنرژيك بروز مينمايد. ريفامپين ممكن است فراهمي زيستي پروكائينآميد يا كينيدين همراه با داروهاي مسدودكننده اثرات كلسيمي بايد احتياط نمود، زيرا هر دو گروه از داروها داراي اثرات اينوتروپيك مثبت هستند. در صورت مصرف همزمان داروهاي كاهنده پتاسيم خون، اثرات كاهنده فشار خون ممكن است تشديد شود.
این دارو در کمی شدید فشار خون، انسداد درجه دو و سه گره دهلیزی-بطنی، سندرم w-p-w همراه با فلوتر یا فیبریلاسیون دهلیزی و پورفیری نباید مصرف شود.
بزرگسالان: ابتدا 120-80 ميليگرم 3 بار در روز مصرف ميشود كه اين مقدار را ميتوان بر حسب نياز وتحمل بيمار هر 3 روز يا هر هفته افزايش داد. مقدار مصرف تام اين دارو در روز 480-240 ميليگرم و بيشينه مقدار مصرف تا 480 ميليگرم در مقادير منقسم است. (در درمان كارديوميوپاتي هيپرتروفيك تا mg/day720). در بيماران سالخورده، ابتدا 40 ميليگرم 3 بار در روز مصرف ميشود و سپس مقدار مصرف بر اساس نياز و تحمل بيمار، تنظيم ميشود. مقدار مصرف اشكال دارويي پيوسته رهش در درمان زيادي فشار خون در بزرگسالان، mg/day180 ميباشد كه بر حسب نياز و تحمل بيمار به طور روزانه يا هفتگي افزايش مي يابد. تزريقي: بزرگسالان: ابتدا مقدار mg/day10-5 به آهستگي در مدت بيش از 2 دقيقه تزريق وريدي ميشود. تزريق وريدي بايد با پيگيري مداوم الكتروكارديوگرام و فشار خون همراه باشد. در صورت عدم بروز پاسخ كافي، ميتوان 30 دقيقه پس از خاتمه تزريق مقدار اوليه، مصرف دارو را تكرار نمود. در بيماران سالخورده، تزريق بايد در مدت بيش از 3 دقيقه صورت گيرد. كودكان: در شيرخواران تا سن يك سال، ابتدا mg/kg0/2-0/1 (مقدار واحد معمول 2-75/0 ميليگرم) تجويز مي شود. در كودكان 15-1 سال ابتدا mg/kg 0/3-0/1 (مقدار واحد معمول 5-2 ميليگرم) تزريق ميشود كه اين مقدار نبايد از مقدار تام 5 ميليگرم تجاوز كند. مقادير مصرف تكراري اين دارو (30 دقيقه پس از خاتمه تزريق مقدار اوليه) نبايد از 10 ميليگرم تجاوز كند.
Coated Tablet: 40mg, 80mg Injection: 5mg/2ml Sustained Release Film Coated Tablet: 240mg