دارو

توضیحات:

بيپريدين در درمان بيناري پارکينسون و علايم خارجج هرمي ناشي از داروها ( غير از اختلالات حرکتي ديررس ) تجويز مي شود.

عارضه‌های جانبی:

خشکي دهان، اختلالات گوارشي، گيجي، تاري ديد، احتباس ادرار، طپش قلب، افزايش حساسيت، عصبي شدن، توهم، خواب آلودگي، افت فشارخون ( با شکل تزريقي ) از عوارض جانبي دارو هستند.

نکات:

1- از قطع ناگهاني درمان پرهيز شود. 2- دارو مي تواند بر انجام کارهايي همچون رانندگي که نياز به مهار دارند تاثير بگذارد. 3- از مصرف همزمان دارو با الکل يا ساير مضعف هاي CNSاجتناب گردد.

منافع:

استفاده همزمان اين دارو با ساير داروهايي که داراي اثرات موسکاريني هستند، باعث عوارض جانبي چون خشکي دهان، احتباس ادرار، يبوست و منگي در سالمندان مي گردد. داروهاي ضد افسردگي سه حلقه اي و مهار کننده هاي آنزيم MAO، داروهاي ضد جنون دسته فنوتيازين ها، آنتي هيستامين ها، آمانتادين، ديسوپراميد از اين جمله اند. بپريدين با ايجاد خشکي دهان، اثرات نيترات هاي زير زباني را کاهش مي دهد. داروهاي پاراسمپاتوميمتيک اثر بپريدين را کتوکونازول را کاهش داده و اثرات گوارشي سيزاپرايد را نيز خنثي مي کند.

ممنوعیت‌ها:

در صورت وجود احتباس ادراری درمان نشده، گلوکوم با زاویه بسته، انسداد دستگاه گوارش و نزد کودکان زیر 3 سال نباید مصرف شود.

دوزینگ:

از راه خوراکي، بيپريدين هيدروکلرايد به مقدار 1 ميلي گرم دو بار در روز آغاز مي شود و به تدريج به 2 ميلي گرم سه بار در روز افزايش مي يابد. مقدار مصرف نگهدارنده mg/day12-3 در مقادير منقسم است. در سالمندان ترجيحاً بايد حداقل مقدار دارو تجويز شود. از راه تزريق عضلاني يا تزريق آهسته وريدي، بيپريدين لاکتات، 5-5/2 ميلي گرم هر نيم ساعت تا حداکثر 4 بار در روز تجويز مي شود. در سالمندان ترجيحاً حداقل مقدار دارو بايد تجويز شود.

نوع دارو:

Injection ( As Lactate ) : 5mg/ml Tablet ( As HCI ): 2mg Tablet ( As HCI ) : 4mg ( Sustained release )